Emigreren? Wij zijn vertrokken naar Griekenland.

Emigreren is een hele stap voor veel mensen. Wij hebben in 2022 besloten om 2023 te starten in het land van de goden, zon en zee. Als gezin hebben wij het vliegtuig gepakt in Nederland en zijn vertrokken naar Griekenland!

Begin 2022 hebben wij de knoop doorgehakt en besloten om Nederland te verruilen voor Griekenland. Op zoek naar zon, zee en rust hebben wij besloten om te kiezen voor een van de vele eilanden die Griekenland rijk is. Maar hoe bereik je het punt dat je wilt emigreren? Hoe emigreer je met een eigenwijze peuter? Waar loop je tegenaan als je vertrekt naar een land waar alles ´anders´ is? Stap voor stap ga ik jullie vertellen over ons grote avontuur.

Ik vertrek, maar dan in het echt

Al zolang als ik mij kan herinneren heb ik Nederland nooit als mijn eindbestemming gezien. De drukte om mij heen, de overvloed aan wet- en regelgeving, het eat-work-sleep-repeat ritme al snel besloot ik dat dit niet aan mij besteed zou zijn. Ik wil een stuk vrijheid, dicht bij de natuur staan en een land waar de gehaaste mentaliteit ver te zoeken zou zijn.

Er waren in mijn hoofd altijd twee opties, of Scandinavië of Griekenland. Twee totaal uiteenlopende gebieden maar beide landen hebben de ruimte, een meer ontspannen mentaliteit en staan dicht bij de oorsprong.

Ik ben niet gemaakt voor extreme kou. Ik kan mijzelf niet goed warm houden (ik heb het met 20 graden inderdaad koud) en mijn lijf protesteert bij kou als de beste. Onder de 15 graden ben ik in een mum van tijd 20 jaar ouder. Mijn man is gek van Griekenland en daarmee was de keuze voor het land makkelijk gemaakt.

Zo makkelijk ging het helaas niet, mijn man was vastgeroest in zijn geboorteplaats en zag het niet zitten om buiten de gemeentegrenzen te gaan wonen. Zelfs een dorp verderop was geen optie. Daarbij hebben wij met veel pijn en moeite een zoon mogen krijgen en moet je die wel uit Nederland willen halen. De droom ging de koelkast in en de focus lag op ons gezin en de bedrijven die wij hadden.

Dit alles ging goed tot er in Nederland ineens heel veel veranderde. Het begon allemaal met de Corona pandemie. Thuis blijven, niets meer open, prijzen die stegen en mensen die steeds minder positief in het leven gingen staan.

Gelukkig corona was zo goed als weg, maar ineens was daar een oorlog. Boodschappen waren niet meer te betalen, benzine en diesel werd een luxe product en alles ging achteruit. In een paar maanden tijd zat Nederland met crisis op crisis. Waren het niet de asielzoekers, dan was het een watercrisis, energiecrisis, klimaatcrisis en zo kunnen we nog wel even door gaan.

Met ons transport bedrijf ging het steeds moeilijker om het hoofd boven water te houden (later hier over meer) en met mijn mentale gesteldheid ging het hard bergafwaarts. Dit heeft geleid tot de dag dat mijn man binnen kwam na een dag te hard werken en zei dat het tijd was om te gaan.

Van de droom werkelijkheid maken

Na wat stevige gesprekken hebben wij een plan gemaakt om onze droom uit te laten komen. De huizenprijzen gingen door het dak en met de overwaarde moest er toch iets mogelijk zijn.

In mei zijn wij eerst op een lange vakantie gegaan naar Griekenland om informatie in de winnen en kijken of het gevoel nog steeds goed was. We hebben genoten van onze vakantie en op dag twee al een bezichtiging gedaan bij een prachtige woning op een flink stuk grond. Als iets op het pas komt moet je het met twee handen aanpakken en er voor gaan.

Zo geschiede, terug in Nederland hebben wij eerst moeten praten over wat wij allemaal af moesten gaan ronden. Wat moet er geregeld worden en wat gaan we doen met onze peuter?

Onze kleine man was net zijn woordenschat aan het uitbreiden en zat nog niet op school. Wij leren hem al Nederlands en Engels dus een derde taal moet dan ook wel kunnen was onze gedachte. Hij heeft nog geen vriendjes en school duurt nog wel even. Wat zal onze peuter er nu echt van meekrijgen? Zal hij op zijn 16e Nederland nog wel herinneren? Of moeten we toch wachten tot hij ouder is? Maar hoe ouder, hoe meer hechting en hoe moeilijker het wordt om een nieuwe taal te leren, vriendjes achter te laten en heimwee te hebben naar het land dat je altijd gekend hebt.

Met alles in het achterhoofd hebben wij een bod uitgebracht op de woning in Griekenland en onze woning in Nederland te koop gezet. Onder het motto doen we het nu niet, doen we het nooit meer!

Het huis in Nederland was snel verkocht en in september zou de nieuwe eigenaar het huis betrekken. In twee maanden tijd hebben wij moeten besluiten wat we wilden houden, wat weg kon en verkocht kon worden. Een aanhanger van 6m3 stond klaar om gevuld te worden en wat er niet in paste kon niet mee.

Op 9 september hebben wij de deur achter ons dicht getrokken om met zijn drieën en 9 koffers het vliegtuig te pakken naar ons geliefde Griekenland, hopend dat we snel ons nieuwe optrekje in konden trekken. Op 11 september stonden wij op Griekse bodem. Daar hebben wij 40 dagen in een budget hotel op 15m2 gewoond om daarna te verhuizen naar een appartement van 45m2 waar wij tot vandaag nog steeds wonen.

In de volgende blog zal ik jullie meer vertellen over ons leven sinds wij geland zijn in Griekenland.

Yasou!

Yours Truly