Van burn-out naar depressie. Hoe ik mijzelf weer op de rit kreeg.

Vandaag topte het AD met de kop ´ziekteverzuim hoogste in 20 jaar´. Grootste oorzaken zijn stress en burn-out gerelateerde klachten. Ruim 5 jaar geleden kwam ik zelf met een burn-out thuis te zitten. Ik was nog in loondienst, lag in scheiding, werkte meer dan 40 uur en ondertussen wilde ik meedoen met alle sociale activiteiten.

Ik liep letterlijk over van alle verwachtingen die de maatschappij van mij als persoon had. Hoe moest ik dit patroon verbreken? Hoe kon ik de rust weer terug krijgen?

Omgaan met een burn-out?

Een burn-out is voor een werkgever een fikse kostenpost. Er moet vervanging gezocht worden en ik was niet productief. Een bedrijfsarts werd ingeschakeld en met twee weken was ik alweer halve dagen aan het werk. Achteraf gezien kon ik dit helemaal niet aan. Autorijden durfde ik niet meer, ik had een concentratievermogen van 0,0 en productief kon ik mijzelf nu niet echt noemen. Het liefste had ik mij opgesloten en een winterslaap gehouden.

Echter is het advies om actief te blijven, dingen te ondernemen waar je energie van krijgt en onder de mensen te blijven. Het verwachtingspatroon blijft en veranderd niet. Ik werkte minder uren maar het werk bleef gewoon doorgaan, alleen nu met minder tijd om alles af te krijgen.

De druk bleef en twee maanden na mijn ziekmelding heb ik ontslag genomen. Ik moest aan mijzelf gaan werken en uitvinden wie ik was en wat ik wilde. Na een aantal tijdelijke opdrachten ben ik zelfstandig ondernemer geworden. Het moeten werken voor de rekeningen blijft op de voorgrond. Daarbij wilde ik nog steeds voldoen aan de verwachtingen van de maatschappij.

Ik heb in de bijna vier jaar die volgde hard gewerkt, geld verdiend, een kind gekregen en getrouwd met de liefde van mijn leven. Ik was onderdeel van de hoeksteen van de samenleving. Twee werkende ouders, een leuk rijtjeshuis, kaas op de boterham en een sociaal netwerk met zat activiteiten. Tot december 2021 leek alles op het perfecte plaatje, tot ik in een hele zware depressie terecht kwam.

Een depressie?

Ik zag geen licht meer aan het einde van de tunnel, mijn leven was voor mij niet leuk. Wat heb ik mijzelf gestraft en mijzelf rechtop gehouden om niemand te laten zien dat het mis ging. Wat had ik te klagen? Twee bedrijven, huisje, boompje, beestje, dromen gerealiseerd, maar was dit wel zo? Met mijn hoofd boven het maaiveld hebben diverse vrienden/familie geprobeerd de kop eraf te krijgen.

Misgunnen, jaloezie , liegen en bedriegen, in deze periode heb ik alles op mijn bord gekregen. Ik heb altijd geprobeerd om klaar te staan en te helpen, mijzelf op de reservebank gezet om andere mensen te plezieren. Zo goed van vertrouwen ik was in de mensheid, zoveel misbruik is er gemaakt. Goed doen zorgde er in mijn geval voor dat ik een schietschijf op mijn rug had hangen waar graag op geschoten werd.

Ik heb het zover laten komen dat ik uiteindelijk het leven niet meer aan kon. Ik was er klaar mee. In januari 2022 ben ik hulp gaan zoeken.

De geestelijke gezondheidszorg

Op naar de huisarts met mijn hulpvraag. Ik kreeg een bult met pillen en een afspraak met de ggz ondersteuner van de praktijk. De ondersteuner heeft mij nog het meest geholpen van alles. Ik werd doorverwezen naar de eerste GGZ instelling met een indicatie voor complexe hulp. Instantie een kon mij niet helpen, de hulpvraag was te complex.

Op naar instantie twee, de grootste instantie in onze regio met ervaring in complexe hulpvragen. Na twee gesprekken werd mij medegedeeld dat mijn situatie zo complex was dat er geen ruimte was voor mij.

Op naar instantie drie, je raadt het waarschijnlijk al, ook hier was de hulpvraag te complex.

Twee tot drie keer in de week kon ik gelukkig terecht bij de ondersteuner van de huisartsenpraktijk. Deze mevrouw heeft mij naar mijzelf laten kijken en de pijnpunten leren benoemen. Handvatten gegeven en mij gewezen op artikelen/boeken binnen de geestelijke gezondheidszorg om mijzelf weer op het rechte pad te zetten.

Het falen van de geestelijke zorg in Nederland heb ik zelf mee mogen maken. Ik mocht het moeilijk hebben, maar niet te moeilijk. Ik was op mijzelf aangewezen om uit het gat te klimmen waar ik in zat. Het systeem faalt en niet alleen voor mij. Er zijn veel mensen die geen hulp krijgen die het heel hard nodig hebben omdat de vraag te complex is. Mensenlevens worden hiermee op het spel gezet en niemand die er iets aan doet.

Waar sta ik nu?

Na aanleiding van alle gesprekken hebben wij besloten het roer 180 graden om te gooien. Hoeveel heeft een mens werkelijk nodig?

Wij werken nu alleen om te voorzien in ons levensonderhoud en omdat het leuk is. Het dak boven ons hoofd wordt betaald en we hebben droge, warme voeten en een volle buik. Ondertussen hebben wij meer tijd om samen door te brengen en te genieten van het leven.

De beslissing om te emigreren en Nederland achter ons te laten, is voor ons gezin de beste keuze geweest die wij een jaar geleden hadden kunnen maken. Het leven is hier langzamer, genieten van het leven staat hoog in het vaandel en werken doe je omdat je wilt leven en niet andersom.

De snelheid van het leven in Nederland, het alles moeten en voldoen aan alle verwachtingen missen wij totaal niet. Wij hebben voor ons gezin gekozen en genieten van het leven dat al zo kort is.

Ben niet bang om te breken met het keurslijf waar je in gegoten bent. Waar een wil is, is een weg en jij bent de regisseur van jouw leven.

Tijdens mijn proces kreeg ik de vraag wie kapitein was van mijn schip? Ik was matroos op al die schepen van anderen terwijl mijn schip zonder kapitein rond dobberde. Stel jezelf deze vraag ook eens, wie is de kapitein van jouw schip?

Kies het pad dat bij jou past en waardeer de kleine dingen. Het leven is heel mooi als het zonnetje schijnt!

Yasou!

Yours Truly