Van zuid Griekenland naar Noord Zweden. Wij zijn weer verhuisd!

Wat schrok ik toen ik zag dat het laatste bericht alweer bijna twee maanden geleden is. Tijd om heel wat met jullie te delen. Op 14 december hebben wij Griekenland verlaten om ons te vestigen in Zweden. Wij hebben een bus gekocht, onze persoonlijke spullen ingeladen en met zijn drieen en twee katten hebben wij de een reis van bijna 5000 kilometer gemaakt. Vandaag deel ik met jullie onze road trip. Veel leesplezier.

14 december de start van onze reis

14 december om 1800 stonden wij klaar in de haven van Kos om aan ons avontuur richting Zweden. Om 2030 vertrokken de ferry richting Piraeus. Een tip mocht je ooit met deze ferry reizen boek een cabine. Op onze overtocht waren deze uitverkocht en op het moment dat je met een peuter en twee katten de nacht door moet brengen op een stoel kun je de nachtrust wel vergeten.

Dag twee op naar Thessaloniki

15 december om 0830 reden wij dan eindelijk de ferry af in Piraeus. Op naar Thessaloniki voor een F1 pitstop. Vaarwel zomerbanden, hallo winterbanden! Onderweg naar het hotel verloren wij het vermogen van de bus. Geen turbo, niet harder dan 90 of hoger dan 3000 toeren. Tegenvaller nummer 1 was een feit.

Nu zijn de meeste garages in Griekenland niet open in het weekend en probeer daarbij maar in je beste Grieks uit te leggen dat er iets mis is. Gelukkig konden wij op 16 december terecht bij een kleine garage 20 km verderop.

De bus werd uitgelezen, nagekeken en de eindconclusie? Niets aan het handje. Het vermogen was weer terug, er werden geen storingen gevonden en er was niets vreemds te zien. Groen licht en gaan!

Dag 3 veilig de weg weer op

Op naar Noord Macedonië. Na de Duane controle en het vervangen van de ruitenwissers waren we klaar om wat kilometers te gaan maken. Dit zonder internet of telefoon. Ondanks dat Noord Macedonië en Servië in de EU zitten vonden onze Nederlandse en Griekse telefoonproviders dat deze landen niet in de EU bundel vallen. Bellen en internet kosten zijn dan zo belachelijk hoog dat je met een tegoed van 15 euro nog geen route op kan zoeken.

Dus zonder telefoon en internet op pad. Ondanks de check up bij de garage en het groene licht besloot ons trekpaard het in Noord Macedonië op de geven. Een knal, het lopen van lucht en weer geen vermogen meer. Op halve kracht zijn wij doorgereden naar het eerste beste tankstation om hulp te vragen. Met handen en voeten kom je een heel eind want de pompbediende belde een monteur die met 30 minuten bij ons was.

Na een rondje rijden had hij het vermoeden dat de interkoeler van de turbo het op had gegeven. Dat kon wel gemaakt worden, maar dan moesten we mee naar zijn garage.

Vergeet de garages in Nederland, deze garage bestond uit een schuur gebouwd van een paar planken. Hele ervaring, we komen op plaatsten waar we anders nooit waren geweest.

Uiteindelijk zijn we op 16 december in Servië terecht gekomen waar we in Predejane een super motel gevonden hebben. Heerlijk eten en een super relaxte kamer.

17 december dag 4

Na alle pech onderweg hebben wij een mooi stukje af kunnen leggen. Ondanks de choas bij de grens van Hongarije waar wij de prachtige muur hebben mogen aanschouwen. Hongarije houdt echt hermetisch de grens dicht. Chauffeurs staan kilometers in de file en als personenauto heb je ook een aanzienlijke wachttijd.

Ondertussen zijn wij aangekomen in Gastland bij Budapest. Heerlijke kerst vibe in een houten hotel zo uit een sprookjesboek.

Wij hopen snel Duitsland binnen te vallen en dan op naar het bootje van Travenmunde naar Malmo.

18 december op naar Duitsland

We hebben Hongarije en Tsjechië overleefd en zonder enige weerstand Duitsland binnen gevallen.

In Dresden hebben wij een leuk hotel gevonden en (wie had anders verwacht) de weihnachtsmarkt bezocht. Gelukkig was er nog plaats op de bewaakte parkeerplek en hoefde wij ons geen zorgen te maken om het busje.

Op de kerstmarkt hebben we eindelijk weer een knobi kunnen eten en kunnen genieten van de kerst drankjes. Onze kleine man zag meteen de draaimolen en het reuzenrad, die konden we niet meer overslaan.

19 december een koude start

Na een stevig Duits ontbijt zijn wij eerst weer op zoek gegaan naar een garage. De bus verloor gister weer vermogen, maar herpakte zich na een korte pauze. Zoals de vorige keer was er vanochtend natuurlijk niets meer aan de hand.

Tijdens onze garage tocht hebben wij wel weer een les geleerd. De Duitsers brengen hun auto graag voor kerst naar de garage want geen enkele garage had een plekje. Stempelpas was vol maar we zijn nergens binnen geweest, volgende keer maar een kroegentocht in plaats van garages af.

Ondertussen moeten wij ook al de elektra voor het huis regelen. Gelukkig kan dit allemaal telefonisch en in het Engels. De beste tip die wij kregen? Ga snel shoppen het is koud in Zweden. Is de elektra geregeld? Nog niet helemaal maar morgen is er weer een dag.

Dan maar weer op hoop van zegen gaan rijden

Op naar Travemunde. Het is nat en koud en wat is dat wennen. Gelukkig houd het busje ons graag warm. Berlijn waren we zo voorbij en toen had busje er weer zat van. Ze besloot de ruitenwisser naast het raam te gooien. Dat gezwiep de hele tijd, wij denken dat ze er klaar mee was. Ondanks dat we in een Duitse Griek rijden mist ze de warmte. Dat mag je dan wel even laten weten.

Ruitenwisser teruggeduwd, happie sappie gedaan en weer rijden. Helaas was busje het er nog steeds niet mee eens. In plaats van de ruitenwisser naast het raam te gooien liet ze de ruitenwisser omhoog staan. Daar gingen we dan, geen ruitenwissers tijdens de douche op de autobahn.

Je raad het al, we hebben weer een garage gezocht waar de monteur busje een nieuw ringetje heeft gegeven om de ruitenwisser. Busje weer blij (vrouwen en ringen blijft toch een ding blijkbaar) en wij weer blij want we kunnen weer zien.

De kraan staat nog steeds aan. Het lijkt er niet op dat iemand die kraan op korte termijn dicht gaat draaien.

Hoe gaat het reizen met een peuter en twee katten?

Wij krijgen vaak de vraag hoe onze peuter het allemaal vindt en hoe het met onze twee Maine Coons gaat.

Ik begin met onze twee katten. Die slapen overdag in een flinke bench in het busje. We horen ze eigenlijk niet. Over het algemeen stoppen wij met rijden rond 1730. Ze kunnen dan rondrennen in de hotelkamer, krijgen wat lekkers en hebben de ruimte om de energie er uit te gooien. Wij halen de katten ook als laatste op als we weer gaan rijden. Zo lopen ze eigenlijk meer los dan dat ze in de bench zitten.

Onze peuter vindt het allemaal prachtig. Hij is telkens benieuwd waar we gaan slapen en wat we gaan eten. We zijn nu niet heel erg strikt qua eten en merken dat het peuter dieet voornamelijk bestaan uit pannenkoeken voor het ontbijt, een hamburger of kip nuggets voor de lunch (met friet en mayo) en in de avond een pizza of schnitzel (met friet en mayo). Verantwoorde peuter tussendoortjes zijn kinder surprise eieren, Pringles, haribo, snoep (zonder voorkeur) en lolly’s.

Vermaak onderweg

De windmolens, auto’s en vrachtwagens onderweg zijn prachtig om naar te kijken. Tussen 11.00 en 14.00 is er een dutje en we hebben een tablet die de kleine man door de laatste loodjes van de dag helpt.

Al met al doet onze peuter het super. Er na een dag rijden opgekropte energie dat eruit moet. Is niet alles even leuk door de vermoeidheid die her en der inslaat, maar overal is het ook voor hem een bult met ervaringen die niemand hem meer af pakt.

Morgen komen we aan in het land van bestemming en hebben we al een mooi stukje Europa gezien. Na een goede 3000 km hebben we nog 1579 km af te leggen voordat wij de sleutels van ons nieuwe thuis in ontvangst mogen nemen.

Wij zijn in Zweden!

Gisteren zijn wij door het bootje netjes afgezet in Zweden. We snappen nog steeds niet waarom mensen met de opblaasboot reizen. We hadden een ruime cabine, konden douchen, eten en drinken en het risico op zinken of overbelasting is echt stukken kleiner. Nog een pluspunt de grote boot is goedkoper dan het roeibootje.

Maar dat terzijde wij hebben genoten van de boottrip. Onze peuter heeft nog kunnen spelen en wij rustig nog een drankje kunnen doen.

Om 0715 werden wij afgezet in Zweden. Om specifiek te zijn in malmö. We hebben flink kilometers kunnen maken en de helft van de kilometers weg kunnen werken. Langs de snelweg vonden wij een hotel waar we de grootste lol hebben gehad.

In het restaurant was een afdeling voor gezinnen met jonge kinderen. Nou dat hebben we geweten. Zet een paar mannelijke peuters bij elkaar en alles vliegt door de toko. Al deze kleine terroristen hadden de hele dag in een auto gezeten en moesten nu even ontladen. Het geluidsniveau steeg naar hoogtes waar Rammstein alleen maar jaloers op kan zijn. Tafels, stoelen en banken waren een groot parcour en de mensen die zaten hadden kans op aardbevingsgevaar. Op sommige plekken ging de schaal van richter door het dak. De huizen in Groningen hadden moeite gehad om overeind te blijven.

Gelukkig zaten wij als ouders in hetzelfde schuitje. Veel excuses aanbieden, door de toko schreeuwen en een marathon rennen om te voorkomen dat het hotel met grond gelijk gemaakt zou worden. Om de dit heftige geweld een tweede keer te voorkomen hebben wij de ontbijttijden verdeeld.

De laatste loodjes

Wij zaten om 0615 aan het ontbijt om een uurtje later alles in te pakken en kilometers te gaan vreten. Nou dat vreten was ook een dingetje. Daar waar je in Zweden een flinke slobber auto kunt hebben en elke 10 km kunt tanken en eten, zo minimaal is het hier in het noorden. Over 30 km een tankstation? Nee joh die is al lang afgebroken. Over 70km nog maar een keer proberen. Oh daar zit wel een pomp maar niets te happen. De hongerige buiken hebben er wel voor gezorgd dat we flink door hebben gejaagd.

Heel even waren we bang dat busje er misschien wel weer genoeg van zou krijgen, maar blijkbaar is sneeuw leuker dan regen. Busje houdt ons warm en droog en wij zorgen voor een goede borrel op zijn tijd. Busje is nu meer tevreden dan voorheen. Ze heeft ons vandaag naar de eindbestemming gebracht zonder tegenspraak.

Wij hebben getekend voor ons huisje en slapen vandaag voor het eerst in ons nieuwe thuis. We hebben de rit overleefd, van zuid Europa naar noord Europa in precies 7 dagen. Onze reis is volbracht en dit hoofstuk komt tot zijn eind. Een mazzel voor de lezers jullie hebben geen 5000 km ingeblikt gezeten in een Duits Griekse bus, maar hopelijk wel mee kunnen genieten van een rondje. Europa.

Onze ervaring

Nu de reis zijn einde heeft bereikt zullen sommige zich afvragen of wij dit nog een keer zouden doen. Het antwoord hierop is volmondig NEE!!!!

De ervaring was fantastisch. Als gezin hebben wij echt weer iets voor de boeken, maar het vergt veel energie en geduld. Tegenover de leuke momenten staan ook minder leuke momenten. Een krijsende peuter op de achterbank, de pech met busje, je billen bij elkaar houden bij de grenscontroles en twee dagen reizen zonder contact met de buitenwereld is echt niet je van het.

Dit was een eenmalig avontuur en eerlijk gezegd zijn we wel even klaar met verhuizen.

Nu wij aangekomen zijn en getekend hebben begint ons klus avontuur en voor de liefhebbers zullen wij jullie ook daarvan op de hoogte houden.

Ben jij ook van plan te emigreren? Wil je meer weten?

Vul het contactformulier in of reageer onder dit bericht en ik neem zo snel mogelijk contact op.

Hejdå

Yours Truly